Tradycyjny model szkoły zakładał, że jej podstawowym celem jest wtłaczanie wiedzy do uczniowskich głów, nawet jeśli odbywa się to kosztem dobrostanu emocjonalnego. Dzięki licznym badaniom wiemy, że nauka przychodzi dzieciom z dużą trudnością, jeśli wcześniej nie nabędą umiejętności społecznych i emocjonalnych oraz nie czują się bezpiecznie.
Dlatego w EduLabie rozwój społeczny i emocjonalny są dla nas tak samo ważne jak rozwój poznawczy. Zależy nam, żeby nasi uczniowie czuli, że odgrywają w szkole znaczącą rolę. Staramy się tworzyć przestrzeń wyzwań intelektualnych, w której dopuszczamy możliwość popełniania błędów i uczenia się na nich, w której uczniowie mogą poznawać siebie, współpracować i rozwijać się w tempie odpowiednim do swoich możliwości i potrzeb, przy uwzględnieniu potrzeb grupy.
Efektywność procesu edukacji jest dla nas ważna. Zależy nam, żeby uczniowie osiągali efekty edukacyjne adekwatne do swoich możliwości. Sukces egzaminacyjny nie jest dla nas celem samym w sobie; jest wartością dodaną wynikającą z dobrego przygotowania merytorycznego nauczycieli, prawidłowo zorganizowanego procesu edukacyjnego, dbania o kondycję intelektualną i emocjonalną uczniów oraz umiejętności potrzebnych podczas egzaminu. Zależy nam na tym, żeby nasi absolwenci mieli wiele możliwości wyboru wśród szkół ponadpodstawowych, dlatego z naszej perspektywy egzamin jest istotnym momentem wpływającym na przyszłość edulabowiczów.
Proces edukacyjny realizowany w EduLabie jest mocno powiązany z ocenianiem kształtującym. Oznacza to, że dużą wagę przykładamy do uczenia się i budowania świadomości, że to uczeń jest osobą zarządzającą zdobywaniem wiedzy i że stopniowo to na niego przechodzi odpowiedzialność za sukces tego procesu. Pokazujemy uczniom, do czego wykorzystać wiedzę czy umiejętności nabywane podczas lekcji, formułujemy jasne kryteria, dzięki którym sami mogą ocenić swoje postępy. Uczymy pracy zespołowej oraz dajemy informacje zwrotne na temat tego, co już potrafią, a nad czym i w jaki sposób jeszcze powinni popracować. W EduLabie błędy są traktowane jako sytuacje edukacyjne i dotąd można je popełniać, dopóki wyciąga się z nich wnioski.
W Edulabie są rodziny, które nie przywiązują wagi do ocen, ale są też takie, dla których ocena jest ważnym elementem dopełniającym informację o ich postępach, motywującą do pracy albo dającą poczucie bezpieczeństwa ze względu na przewidywalność. Stosując ocenianie kształtujące jako bieżącą formę pracy oraz ocenę sumującą, która podsumowuje dłuższy okres pracy, dajemy i uczniom, i rodzicom jasność co do tego, jak udzielane informacje zwrotne przekładają się na ocenę semestralną czy roczną, znajdującą się potem na świadectwie (do czego obliguje nas prawo oświatowe).
Działanie to jest spójne z naszym przekonaniem, że uczymy się nie dla ocen, tylko po to, aby mieć wiedzę i umiejętności. Dlatego właśnie kierujemy uwagę uczniów przede wszystkim na proces, a nie na oceny. Ważne jest dla nas zaangażowanie i aktywność w dłuższym czasie, a nie tylko w momencie pomiaru wiedzy.
Dajemy uczniom strukturę w postaci zakresu materiału i zasad zaliczenia danego przedmiotu. Dzięki temu uczeń wie, jakie tematy będzie poznawał i jakie umiejętności będzie nabywał, może łatwiej planować swoją pracę, a także dokonywać samooceny wiedzy i umiejętności.
Działania wychowawcze są dla nas równie ważne jak edukacyjne, a głównym narzędziem oddziaływania jest rozmowa. Dbamy o dobrostan emocjonalny uczniów stwarzając warunki do tego, aby mogli powiedzieć o tym, co dla nich ważne.
Jesteśmy przekonani, że zachowania są odzwierciedleniem zaspokojonych lub niezaspokojonych potrzeb. Jeśli jesteśmy świadkami trudnych zachowań uczniów, nazywamy je i w spokojnej rozmowie staramy się stworzyć warunki do refleksji, jakie były przyczyny danego zachowania, i co można zrobić, aby w przyszłości uczeń potrafił wybrać bardziej konstruktywną formę reakcji. Rolą dorosłego jest towarzyszenie dziecku w poszukiwaniu rozwiązań i wprowadzaniu zmian.
Obszar edukacyjny wspieramy kilkoma rozwiązaniami systemowymi:
- klasa ma dwóch wychowawców. Dzięki temu uczniowie mają wybór, do kogo pójść z daną sprawą i jednocześnie większy dostęp do dorosłego gotowego poświęcić im uwagę. Wychowawcy wspierają się wzajemnie i dzielą zadaniami według indywidualnych ustaleń, są w kontakcie i wymieniają się spostrzeżeniami, dzięki czemu mają szerszą perspektywę, wiedzą więcej o swoich uczniach, a jeśli któryś z uczniów nie czuł specjalnego porozumienia z wychowawcą, to zwiększyliśmy jego szanse na to, żeby w swojej klasie znalazł dorosłego, któremu ufa i z którym może porozmawiać o ważnych dla siebie rzeczach
- regularnie poszerzamy warsztat pracy wychowawców o nową wiedzę i umiejętności. Odbyliśmy m. in. szkolenia z zakresu neurodydaktyki z dr. Markiem Kaczmarzykiem, zapobiegania wykluczeniu społecznemu z dr. Jackiem Pyżalskim czy higieny cyfrowej z dr. Maciejem Dębskim oraz liczne szkolenia dotyczące koncepcji wychowawczych Jespera Juula czy z zakresu Pozytywnej Dyscypliny.
- nauczyciele przedmiotowi współpracują z wychowawcami, aby przekaz i sposoby postępowania w danej klasie były spójne,
- nauczyciele wiedzą, że jeśli w trakcie zajęć obserwują jakąś trudną sytuację w klasie, mają prawo przerwać lekcję, aby nazwać problem i poszukać rozwiązania w porozumieniu z uczniami, z poszanowaniem wszystkich zainteresowanych oraz sytuacji.
Uczniowie i ich rodziny mają dostęp do pomocy psychologicznej. Kontakty z psychologiem mogą mieć charakter interwencyjny, krótko- lub długoterminowy, a także profilaktyczny. Również wychowawcy klas mają stały kontakt z psychologami, aby konsultować niepokojące ich zachowania uczniów lub poprosić o aktywne wsparcie psychologa w szukaniu rozwiązań.